Over het onstaan van de de naam "brouwerij Smeele"

Utrecht, 2017

Geachte heer Smeele,

Met een lichte trilling van de hand begin ik aan deze brief. Een spanning om wat wij u gaan vertellen, maar ook omdat ik, ondanks uw inspanningen geen begenadigd schrijver ben. Wat ik wel van u geleerd denk te hebjben, is de kunst van het verhalen vertellen. De afgelopen 18 jaar vertellen wij aan onze vrienden en iedereen die het verder horen wil het volgende verhaal. Een verhaal dat eigenlijk altijd begint met een vraag:

"Smeele, hoe komen jullie aan die naam?"

Wij: " Wij zaten op de Goudse Scholen Gemeenschap en niet ver van onze school was een slijterij. Op de etalage van die winkel stond ‘Het Bierparadijs, meer dan 100 verschillende soorten bier’. Vanaf de vijfde klas gingen wij op vrijdagmiddag naar die winkel. We kozen een biertje uit en dronken dat op in het nabijgelegen park, bij de muziektent van het Houtmansplantsoen. Meestal bleef het keurig bij een biertje, maar soms werden het er ook wel twee of drie.”

“En de naam van de winkel was Smeele?”

Wij: "Nee, dat was de naam van onze docent Nederlands op die middelbare school."

"Maar waarom hebben jullie het naar hem vernoemd?"

Wij: “Smeele bleek net zo’n fan van speciaalbier als wij. Hoe we dat ontdekten, weet ik niet meer precies. Wat ik me nog herinner is dat mijn eindexamen 1997 nogal problematisch verliep. Ik heb toen een herexamen Nederlands bij hem gedaan. Bij de uitreiking van mijn diploma in 1997 heb ik hem een paar flesjes speciaalbier gegeven, Kasteelbier als ik het me goed herinner. Smeele had het gedicht “Belgisch bier” van Willem Wilmink voor mij aangevuld met twee extra strofen. Eerder had John deze poëtische lofzang op het bier in een gedichtencollage opgenomen, voor zijn mondeling examen Nederlands. Kortom, het bier was in ieder geval iets dat ons met meneer Smeele verbond. Dus toen John en ik samen in 1998 begonnen met het brouwen van bier en op zoek waren naar een naam voor onze hobbybrouwerij, vonden wij “Smeele” wel een toepasselijke naam.”

“En waarom dan die walrus als logo?”

Wij: “In onze herinnering had Smeele een hele mooie donkere stem en je kon bij hem ook lessen Russisch volgen , maar bovenal had hij een grote, volle snor wat hem onder de leerlingen de bijnaam ‘de walrus’ opleverde. Dit leek ons dus wel een toepasselijk logo.”

“En weet hij dat Brouwerij Smeele door jullie naar hem vernoemd is?”

Wij: “Nou, John en ik hebben hem na die tijd nooit meer gezien of gesproken, dus ik denk het niet. Door te zoeken op internet zijn we er wel achter gekomen dat hij nog in Gouda woont en zich inzet voor het behoud van een draaiorgel. Maar de stap om hem te benaderen, die hebben we nooit gezet…”

“Je moet het hem vertellen joh, dat vindt hij vast leuk!”

Wij: “ja, wellicht.”

Dit verhaal vertellen wij nu zo’n 18 jaar. En nu hebben wij besloten de stoute schoenen aan te trekken en u deze brief te schrijven. Hoewel we de naam nu al circa 18 jaar met trost en de beste intenties gebruiken, zou het raar voelen om u in deze brief niet om toestemming voor het gebruik van uw naam te vragen. 

Overigens moet u zich van onze “brouwerij” niet te veel voorstellen. Met een productie van nog geen 100 liter per jaar brouwen we net genoeg voor eigen gebruik en om af en toe eens een proeverij voor vrienden en familie te organiseren. 

 
Op zaterdag 13 mei 2017 organiseren wij de tweede editie van het Brouwerij Smeele Bierfestival, na het spetterend succes van de eerste editie. Het spreekt voor zich dat u daarbij van harte welkom bent. Wij zouden zeer vereerd zijn, indien u onze uitnodiging zou accepteren. Bijgevoegd vindt u de uitnodiging. 

Wij hopen dat deze brief u in goede gezondheid bereikt.
Met vriendelijke groet,

Jochem Sprong & John de Jong
Uw brouwmeesters en oud leerlingen van het GSG